Το έργο επιλέχθηκε.... οι ρόλοι μοιράστηκαν.... οι ηθοποιοί ξεκινούν τις πρόβες..... σκηνογράφοι, μουσικοί, φωτιστές, ενδυματολόγοι, κομμώτριες και μακιγιέζ άρχισαν να κάνουν τα πρώτα σχέδια... Περίπου 30 άτομα συμμετέχουν και δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους για την προετοιμασία της φετινής παράστασης. Η Διονυσία Ολιβώτου, δασκάλα και σκηνοθέτης μας είναι δίπλα μας και ήδη ξεκίνησε να δίνει οδηγίες από τα πρώτα λεπτά της πρόβας. Κίνηση, έκφραση και εκφορά λόγου..... Φέτος συμμετέχουν νέα παιδιά, καινούρια πρόσωπα, μαζί με εκείνους που με συλλογική, εθελοντική και ανιδιοτελή βούληση και αγάπη δημιουργούν και προσφέρουν στον τόπο μας.
Καλή αρχή λοιπόν στο Θεατρικό Τμήμα του Πολιτιστικού & Μορφωτικού Συλλόγου "Το Αιτωλικό"!!!
Η Χειμωνιάτικη παράστασή μας χάραξε την πορεία της!
Μ. ΧΟΥΡΜΟΥΖΗ
"Ο Λεπρέντης"
(πρωτότυπο κείμενο του 1835)
Λίγα λόγια για το έργο
Ο Λεπρέντης, είναι έργο ενδιαφέρον και πολύ πλούσιο, μια κωμωδία χαρακτήρων, ηθών και καταστάσεων, μια δηκτική σάτιρα κοινωνικών φαινομένων της εποχής του. Οι ανθρώπινοι τύποι, με τους οποίους ασχολείται, βγαίνουν από την παράδοση της κλασικής ρωμαϊκής κωμωδίας αλλά μάλλον διαβασμένης μέσα από τον Μολιέρο.
Ο Λεπρέντης, που καθώς ομολογεί ο συγγραφέας είναι λέξη χιώτικη και σημαίνει αυτόν που πράττει ανόητα, τον μωρό δηλαδή, είναι ένας γέρος -με τα μέτρα της εποχής βεβαίως- άσχημος και πανύβλαξ αλλά πλούσιος, πολύ πλούσιος. Έχει έρθει από το εξωτερικό με τις τσέπες γεμάτες και ζητά να παντρευτεί μια νέα και πολύ όμορφη γυναίκα, την αρχοντοπούλα Βιτορίτζα. Ένα πανδαιμόνιο ανθρώπινων τύπων πλαισιώνουν μια ιστορία πολύ απλή, που θα μπορούσε να είναι ένας αρχαίος μίμος ή ένα έργο της Κομέντια ντελ' Άρτε.
Ο Λεπρέντης, πρώτο πόνημα του συγγραφέα μέσα στο οποίο υπάρχουν σπερματικά πολλά στοιχεία που θα δούμε σε κατοπινά έργα (Υπάλληλος, Xαρτοπαίκτης), έχει αφαιρετική δομή. Αποτελείται ουσιαστικά από δυο ιστορίες που θα μπορούσαν να είναι αυτόνομα θεατρικά σκετς -οι μωρίες του Λεπρέντη, ο έρωτάς του για τη Βιτορίτζα, τα σχέδιά του για το γάμο του μαζί της και πώς τον κοροϊδεύουν οι επιτήδειοι παράσιτοι από τη μια, και οι περιπέτειες στο σπίτι της Βιτορίτζας μέχρι η κόρη να παντρευτεί το Χαρίλαο, με την καταιγιστική παρουσία της ανόητης μητριάς από την άλλη. Εντούτοις οι δυο ιστορίες συναντώνται σε ένα κωμικοτραγικό κρεσέντο στο τέλος, στο σπίτι της νέας και στο γάμο της, που, φυσικά, δεν θα είναι και ο γάμος του Λεπρέντη.
Από τους διάφορους τύπους του έργου ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο κόλακας Αδωναϊδης, που προσπαθεί να πείσει τον μωρό Λεπρέντη πόσο ωραίος είναι και πόσο τον αγαπά η κόρη, -που αγνοεί καν την ύπαρξή του- αποσπώντας του τεράστια ποσά, η πονηρή προξενήτρα Περμαθούλα, που αναλαμβάνει να ετοιμάσει τον γάμο και τον κοροϊδεύει κατάμουτρα, κερδίζοντας με την σειρά της ό,τι μπορεί κι αυτή και η Φιλντισένια, μητριά της Βιτορίτζας, ωραιοπαθής αρχόντισσα που δεν εννοεί να καταλάβει πως είναι πλέον ηλικιωμένη και γίνεται περίγελως με τα καμώματά της και την διάθεσή της να τεκνοποιήσει στα εξήντα. Πρόκειται για τον θηλυκό αντίποδα, κατά κάποιον τρόπο του Λεπρέντη.
"Ο Λεπρέντης, λέξις κωμική ενεφάνη κατά πρώτον εις την Χίον, και εξ’ αυτής μετέβη εις την Κωνσταντινούπολιν και εις την Σμύρνην. Δεν ηξεύρω αν την έχουν και άλλα μέρη. Η λέξις λοιπόν αυτή, εδίδετο εις τους ανόητους επιχειρούντας ή πράττοντας τι. Τους έλεγον δε, του Λεπρέντη, ταις δουλιαίς κάμει ή έκαμε.
Μ’ όλας τας ερεύνας μου δεν ηδυνήθην να μάθω ποιαν εποχήν εφάνη η λέξις αυτή εις την Χίον. Όσους εκ των Χίων ερώτησα δεν ήξευρον να με ειπούν άλλο ειμή ότι προ αμνημονεύτων χρόνων υπήρχεν εις την πατρίδα των η παροιμιώδης και κωμική αυτή λέξις.
Ηθέλησα λοιπόν να ονομάσω και εγώ τον Ήρωα της Κωμωδίας μου ΛΕΠΡΕΝΤΗ, δια την πολλήν οικειότητα την οποίαν έχουν αι πράξεις του, με τους παρά των Χίων και Κωνσταντινουπολιτών απολαμβάνοντας το όνομα του ΛΕΠΡΕΝΤΗΣ"